Boško Radonjić je u Beogradu bio poznat kao vlasnik “Lotos bara”, ali daleko je čuveniji po svojoj prošlosti u Sjedinjenim Državama, gde je postao kum irske mafije u Njujorku i veliki prijatelj Džona Gotija, posljednjeg dona "Koza Nostre" u Americi.
Boško Radnonjić je krajem šezdesetih pobjegao u Čikago. Prema pisanju američke štampe, 1975. godine je učestvovao u bombaškom napadu na Jugoslovensku misiju pri UN, a 1978. priznao je krivicu za učešće u zavjeri - postavljanje bombe u kući jugoslovenskog konzula i u jugoslovenski klub, 1975. u Čikagu.
Po izlasku iz zatvora, 1982, vratio se u Njujork i, poslije serije ubistava i hapšenja vođa njujorškog podzemlja, krajem osamdesetih, i sam postao “kum” - kako ga je opisivala tadašnja štampa, “prvi Srbin na čelu irske mafije”.
Sa te pozicije uspio je da ujedini Irce i Italijane, čiju je familiju Gambino predvodio čuveni Džon Goti.
Veći dio devedesetih godina proveo je u bivšoj Jugoslaviji, a na naslovnim stranama u Americi pojavio se januara 1999, kada je spektakularno uhapšen u Majamiju, na Floridi.
Suđeno mu je po optužnici iz 1992, za namještanje porote na suđenju Gotiju šest godina ranije, ali su sve optužbe povučene pošto je ključni svjedok slučaja, “insajder” iz Gotijvih redova Salvatore Gravano, zvani “Semi bik”, optužen zbog droge dok je bio u programu za zaštitu svedoka.
U kasnijim intervjuima Radonjić je tvrdio da ga FBI, zapravo, progoni jer je krajem osamdesetih godina otkrio da zajedno sa Ministarstvom pravde pripremaju hapšenje i suđenje njegovom prijatelju Džonu Gotiju, šefu sicilijanske mafije u Americi.
Boško Radnonjić je krajem šezdesetih pobjegao u Čikago. Prema pisanju američke štampe, 1975. godine je učestvovao u bombaškom napadu na Jugoslovensku misiju pri UN, a 1978. priznao je krivicu za učešće u zavjeri - postavljanje bombe u kući jugoslovenskog konzula i u jugoslovenski klub, 1975. u Čikagu.
Po izlasku iz zatvora, 1982, vratio se u Njujork i, poslije serije ubistava i hapšenja vođa njujorškog podzemlja, krajem osamdesetih, i sam postao “kum” - kako ga je opisivala tadašnja štampa, “prvi Srbin na čelu irske mafije”.
Sa te pozicije uspio je da ujedini Irce i Italijane, čiju je familiju Gambino predvodio čuveni Džon Goti.
Veći dio devedesetih godina proveo je u bivšoj Jugoslaviji, a na naslovnim stranama u Americi pojavio se januara 1999, kada je spektakularno uhapšen u Majamiju, na Floridi.
Suđeno mu je po optužnici iz 1992, za namještanje porote na suđenju Gotiju šest godina ranije, ali su sve optužbe povučene pošto je ključni svjedok slučaja, “insajder” iz Gotijvih redova Salvatore Gravano, zvani “Semi bik”, optužen zbog droge dok je bio u programu za zaštitu svedoka.
U kasnijim intervjuima Radonjić je tvrdio da ga FBI, zapravo, progoni jer je krajem osamdesetih godina otkrio da zajedno sa Ministarstvom pravde pripremaju hapšenje i suđenje njegovom prijatelju Džonu Gotiju, šefu sicilijanske mafije u Americi.
Od 1990. godine živio je u stanu iznad “Lotos bara” u Zmaj Jovinoj ulici, koji je zakupio i pretvorio u ekskluzivni noćni klub. Na Zlatiboru je držao kockarnicu u hotelu “Palisad”, kasnije sagradio kazino “Bos”.
Rođen je 17. maja 1943. u Užicu, gde je nedavno i sahranjen
Rođen je 17. maja 1943. u Užicu, gde je nedavno i sahranjen
2 коментара:
Tip je bio biser! :)
Keltska krv :)
Постави коментар